Żywa lekcja historii

15 kwietnia 2014 roku w naszym Centrum Kultury miało miejsce niezwykłe wydarzenie  - w sali konferencyjnej, na drugim piętrze uczniowie błońskich szkół mieli okazję spotkać żywą historię - naocznego świadka wydarzeń II wojny światowej, członka Szarych Szeregów - pana Jerzego Oziemskiego. Organizatorami tego spotkania byli członkowie Młodzieżowej Rady Miejskiej, a wśród nich był także pomysłodawca, prawdopodobnie zainspirowany filmem pt. ,,Kamienie na Szaniec'' - Sebastian Wijas.
                Spotkanie rozpoczęło się około kwadrans przed godziną 13. Oczekujący na otwarcie drzwi zarówno uczniowie, jak i nauczyciele zastanawiali się nad wieloma szczegółami, które niedługo przyszło im przeżyć. Pojawiały się pytania: Kim jest ten żołnierz?, o jakich niezwykłych wydarzeniach opowie? Na odpowiedzi jednak, trzeba było jeszcze chwilę poczekać...
                ...Uczniowie przestąpili próg sali konferencyjnej. Na samym środku stał długi stół z wysokimi krzesłami wokół niego. Po bokach rozmieszczone były fotele, pokryte niebieskimi obiciami z logo Błonia na zagłówkach. Uwagę wszystkich przykuł jednak inny szczegół - cichy, spokojny, starszy mężczyzna siedzący w rogu sali. Ubrany w garnitur, z przypiętymi do lewej strony marynarki przeróżnymi odznaczeniami. Ta właśnie postać była dziś najważniejsza. Świadek historii, który przeżył i ujrzał na własne oczy to, o czym teraz można jedynie dowiedzieć się z książek czy filmów.
                Najpierw  oficjalny wstęp. Przemowa organizatorów oraz burmistrza naszego miasta, Zenona Reszki. Następnie film wprowadzający. Później zaś główny punkt popołudniowego spotkania -opowieść błoniaka - żołnierza, który wstąpił do Szarych Szeregów będąc zaledwie młodzieńcem, a który jako jeden z nielicznych ma szansę przekazać swoją wiedzę ludziom XXI w. Relacja, nie starszego człowieka, strudzonego i zmęczonego, ale osoby pełnej wigoru i zapału, który o wydarzeniach tych opowiadał tak jakby był ich uczestnikiem zaledwie wczoraj.  Wrażenie to zostało wywołane nie tylko przez  sposób w jaki mówił, ale również przez ogrom wiadomości. Wielu z nas nie potrafi sobie przypomnieć twarzy osoby, którą przyszło nam widzieć chwilę temu. Ten człowiek zaś opowiadał przebieg wojny, wydarzenie po wydarzeniu, osoba po osobie, wplatał liczby, kryptonimy, a wszystko to ozdabiał niezwykłym duchem patriotyzmu, dalej żarzącym się w jego sercu. Na samym końcu zaznaczył pewną niezwykle istotną rzecz - niezależnie czy w powstaniu warszawskim, czy w Katyniu, czy to w Szarych Szeregach - wszędzie tam, gdzie byli Polacy, byli również dawni mieszkańcy naszego miasta, które choć jest stosunkowo małe, posiada obywateli pełnych odwagi i bohaterstwa, gotowych do walki za ojczyznę.
                                                                                                                                          Kacper Kurowski